Maken we ons werk soms te belangrijk?
Afgelopen week las ik een bijzonder interessant essay van Tom Grosfeld over werk en identiteit in HET PAROOL.
Daarin schetst hij de groeiende impact die ons werk heeft op onze identiteitsvorming.
ZELFONTPLOOIING en PERSOONLIJKE GROEI vinden daardoor grotendeels plaats binnen je carrière.
De coronacrisis plaatst dat in een ander perspectief. Wie zijn identiteit baseert op het werk dat hij doet, is kwetsbaar. Wie zijn baan kwijtraakt, verliest daarmee ook een groot deel van wie hij is. En daarmee komt stress, burnout, depressie om de hoek kijken...
Tijdens mijn sessies PERSOONLIJKE GROEI zet ik net in op het zoeken van balans. Je bent immers veel meer dan 'jouw job', al hebben we daar blijkbaar onvoldoende bij stilgestaan in de afgelopen periode. Work-life balance, weet je wel?
Wie ben ik zonder werk?
"Stel dat je 1 miljoen euro hebt, alle tijd van de wereld en alle opties liggen open. Wat doe je dan?"
Het is een vraag die ik regelmatig aan de deelnemers stel. Het is het natuurlijk bijzonder fijn wanneer je jouw job heel graag doet en je jouw talenten kan uitspelen, je toffe collega's hebt en gewaardeerd wordt om wat je voor jouw organisatie doet.
Ben je je ook bewust van de mate waarin jouw werk jouw identiteit - en dus ook jouw geluk - bepaalt?
In welke mate brengt jouw job je dichter brengt bij wie je wilt zijn, bij wat je echt wil doen?
Daarmee wil ik dus niet gezegd hebben dat niet werken het Nirvana is. Werk bepaalt, net als onze gezondheid, ons gezin en sociale contacten mee onze identiteit. Hoe sterk we iedere component onze identiteit laten bepalen hebben we zelf in de hand...
En nu?
Nu de maatregelen stilaan worden opgeheven, is mijn vraag aan jou:
"Wat ga jij doen?"
R.
PS: Voor de liefhebbers: hierbij de link naar het oorspronkelijke essay
En als je écht eens wil stilstaan en reflecteren, stuur me maar een berichtje. Ik help je graag.
Comentarios